Rozdział 1 cz.1

Lena stała obok małego lasku na posesji dziadków. Wiatr poruszał delikatnie jej długimi włosami. Dziewczyna rozglądała się i podziwiała piękno otaczającej ją przyrody, wdychając zapach świeżo skoszonej trawy. Widziała kołyszące się złociste kłosy pszenicy, spomiędzy których wychylały się gdzieniegdzie błękitne niezapominajki. Ruszyła wybrukowaną alejką w ich stronę i urwała kilka kwiatów. Obróciła się z powrotem w stronę domu. Budynek był piętrowy, żółty z czerwonymi dachówkami. Na balkonach znajdowały się długie doniczki z różnokolorowymi bratkami. Lena przeszła przez furtkę z pięknymi roślinnymi ornamentami i skierowała się w kierunku ogródka. Wzięła nożyce i ucięła kilka herbacianych róż.

- Lena! Chodź już, bo się spóźnimy!

Dziewczyna podniosła kwiaty i ruszyła w stronę domu. Wybierała się z matką i dwa lata starszą siostrą Martą na wiejską zabawę. To miał być pierwszy tego rodzaju wypad, jednak Lena podchodziła do tego obojętnie- ot potańczy trochę. Nawet nie dbała zbytnio o ubiór- założyła zwykłe jeansowe szorty i powiewną niebieską bluzkę. Swoje długie blond włosy związała niebieską wstążką w niedbałego kucyka.

- Lena pospiesz się!

- Przecież idę! Nie pali się, zdążymy.

Marta stała obok ich srebrnej toyoty z rękami opartymi na biodrach i gniewną miną na twarzy. Była wysoką i szczupłą brunetką o piwnych oczach. Miała na sobie zieloną sukienkę na ramiączka i biały żakiet. Włosy ułożyła w zgrabnego koka, z którego nie wypadał ani jeden kosmyk. W przeciwieństwie do siostry wiązała spore nadzieje z tą zabawą- miała nadzieje, że spotka kogoś, kto odmieni jej życie. Ta osiemnastoletnia romantyczka jak dotąd była samotna- nie poznała chłopaka, który zainteresowałby ją aż tak, by się zakochała, z resztą z wzajemnością.

-Wsiadaj zaraz przyjdzie mama i jedziemy. Nie zamierzam się spóźnić, skoro tańce zaczynają się o dwudziestej, to o dwudziestej tam będziemy.

- Marta daj spokój, to już czuć desperacją. Jeśli masz kogoś poznać to i tak to się stanie. Nieważne, o której tam będziemy. Sądzę, że za bardzo ci zależy, nie chcę, żebyś później się zawiodła.

- Odczep się, wcale mi tak nie zależy, po prostu chcę potańczyć i dobrze się bawić.

- Uspokójcie się już, po co sobie psuć humor? Wsiadajcie i ruszamy.- Powiedziała mama, wychodząc z garażu.

Wszystkie trzy zajęły miejsca w toyocie. Z budynku wyszli przytuleni dziadkowie i stanęli na werandzie.

- Miłej zabawy.- Powiedziała babcia, a dziadek z uśmiechem skinął potakująco głową.

- Dzięki.- Odezwała się Lena.- Mam nadzieję, że wy też miło spędzicie czas.

Mama otworzyła automatycznym pilotem bramę i wyjechały. Była drobną brunetką, urodzoną w tym miasteczku- Sobieniach Jeziorach. W młodości chodziła na miejscowe zabawy, więc nie miała nic przeciwko, aby jej córki również mogły się na nich bawić. Kiedy wyszła za mąż, przeprowadziła się do Warszawy. Tam urodziła dzieci i wciąż mieszkała. Rodzinną miejscowość odwiedzała, gdy tylko mogła, ale z powodu wyprowadzki i braku czasu straciła kontakt z dawnymi znajomymi.